Leopold Banchini with the collaboration of Laure Jaffuel
Γραφεία, μια κουζίνα και ένας κήπος είναι κρυμμένα κάτω από τα ανυψωμένα δάπεδα γραφείων σε αυτή την εγκατάσταση που δημιουργήθηκε από τον ελβετό αρχιτέκτονα Leopold Banchini στο Κέντρο Pompidou στο Παρίσι.
Με την ονομασία 3-8, η μόνιμη εγκατάσταση του Banchini βρίσκεται στον τέταρτο όροφο του Centre Pompidou. Θα χρησιμοποιηθεί από το μουσείο ως εκπαιδευτικός χώρος που θα φιλοξενεί εργαστήρια και ομιλίες.
Δημιουργημένο σε συνεργασία με τη γαλλίδα σχεδιάστρια Laure Jaffuel, ο χώρος είναι κατασκευασμένος έτσι ώστε να φαίνεται σαν τα τεχνικά δάπεδα – συχνά χρησιμοποιούμενα για την απόκρυψη υπηρεσιών – σε γραφεία σε όλο τον κόσμο.
Τμήματα του δαπέδου είναι αρθρωτά και μπορούν να ανυψωθούν για να αποκαλύψουν μια ποικιλία κρυφών χώρων κάτω, επιτρέποντας στους χρήστες να αλλάξουν το χώρο για διαφορετικές ανάγκες. Ένα τμήμα από επτά πλακίδια δαπέδου ανοίγει για να αποκαλύψει έναν υπόγειο χώρο κουζίνας με ένα νεροχύτη και χώρο αποθήκευσης, μαζί με μια ράγα χρησιμοποιούμενη για να κρεμάσει φλιτζάνια ή τηγάνια. Μια διαφορετική μεγάλη επιφάνεια του δαπέδου μπορεί να ανυψωθεί για να αποκαλύψει ένα χώρο καθιστικού που είναι ενσωματωμένος στο πάτωμα, το οποίο φωτίζεται από ένα κυματιστό νέον κόκκινο φως.
Παρακάτω, μια άλλη μεγάλη επιφάνεια πλακιδίων κρύβει μια περιοχή γης που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια αρκετών μικρών φυτών, ενώ άλλα δύο πλακίδια μπορούν να ανυψωθούν για να αποκαλύψουν ένα μεγάλο σύστημα ηχείων.
Πάνελ μπορούν επίσης να ανυψωθούν για να αποκαλύψουν μια μεγάλη τηλεόραση επίπεδης οθόνης και ένα σύνολο γραφείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους επισκέπτες. Τοποθετώντας όλα τα λειτουργικά αντικείμενα του εκπαιδευτικού χώρου κάτω από το υπερυψωμένο πάτωμα, ο Banchini είχε ως στόχο να δημιουργήσει έναν προσαρμόσιμο χώρο που κάνοντας ευθεία αναφορά στις ιδέες πίσω από το σχεδιασμό του Pompidou, γνωστού από τους Richard Rogers και Renzo Piano.
Ο Banchini αναφέρει ότι «Τα ανυψωμένα πατώματα αποτελούν κοινό στοιχείο της αρχιτεκτονικής των γραφείων. Ωστόσο, φαίνεται να αγνοούνται από τους αρχιτέκτονες και σπάνια χρησιμοποιούνται εκτός της κύριας λειτουργίας τους.
Η απόκρυψη όλων των λειτουργικών στοιχείων κάτω από την επιφάνεια μας επέτρεψε να απελευθερώσουμε εντελώς τον χώρο, αλλά είναι και μια αναφορά στις ουτοπικές αρχιτεκτονικές που αναπτύχθηκαν ταυτόχρονα με την όμορφη αρχιτεκτονική του Κέντρου Πομπιντού».
Ο Banchini ελπίζει ότι ο χώρος θα κάνει τους ανθρώπους να ξανασκεφτούν την αλλοτρίωση που έχει δημιουργηθεί από τον ομογενοποιημένο σχεδιασμό των γραφείων τα τελευταία 50 χρόνια.
«Η εγκατάσταση δεν προσπαθεί να παράσχει ένα νέο μοντέλο γραφείων, αλλά απλώς σκοπεύει να αμφισβητήσει την αποπλανητική κουλτούρα γραφείων που θεωρούμε δεδομένη», πρόσθεσε.
«Η κατάχρηση των χώρων γραφείων θα πρέπει να μας ενθαρρύνει να εκβιάσουμε την χρήση των καθημερινών αντικείμενών και να απελευθερώσουμε το σχέδιο από τις προκαταλήψεις».
Η εγκατάσταση περιλαμβάνει επίσης μια έκδοση του φουσκωτού νυχτερινού κέντρου PVC που ο Banchini δημιούργησε στο πλαίσιο του studio Bureau A για να φιλοξενήσει το ετήσιο πάρτι της Ομοσπονδίας ελβετικών αρχιτεκτόνων το 2016.
Σε συμφωνία με την υπόλοιπη εγκατάσταση, το φουσκωτό εκτείνεται κάτω από ένα υπερυψωμένο πλακίδιο του δαπέδου του γραφείου.